Bracia Henneberg | 565

Rodzina Hennebergów przyjechała do Warszawy w pierwszej połowie XIX w. i szybko zasymilowała się z polskim społeczeństwem. Mistrz tokarski Juliusz Henneberg (ur. 1835 w Dreźnie, zm. 1907 w Warszawie) oraz Michał Czajkowski zdobywali doświadczenie w warszawskiej fabryce platerów, założonej przez braci Fragetów w 1824 r. W 1856 r. otworzyli własną firmę produkującą stołowe przedmioty platerowane. Pierwszy warsztat znajdował się przy ul. Ceglanej, a później przeniesiono go na ul. Waliców.

W 1870 r. firma zdobyła medal na wystawie w Petersburgu, a rok później dołączył do nich brat Juliusza, Wilhelm, tworząc markę „Bracia Henneberg i Czajkowski”. Po wycofaniu się Czajkowskiego firma kontynuowała działalność pod nazwą „Bracia Henneberg”. Zyskiwała popularność, zdobywając medale na wystawach, m.in. w Moskwie (1882), Rydze (1883) oraz Warszawie. W 1894 r. do firmy dołączyli synowie Juliusza, Julian i Stanisław, którzy przejęli prowadzenie po jego śmierci w 1907 r.

W latach 20. i 30. XX w. firma wprowadziła nowoczesne wzornictwo Art Deco, zdobywając kolejne nagrody. Niestety, kryzys gospodarczy i II wojna światowa, która zniszczyła większość zakładów, doprowadziły do upadku firmy. Po wojnie firma próbowała odbudować swoją pozycję, ale ostatecznie zakończyła działalność w 1944 r., kiedy to 90% jej zaplecza zostało zniszczone.