Marc Chagall był malarzem i grafikiem żydowskiego pochodzenia, posiadającym obywatelstwo rosyjskie i francuskie. Jest uznawany za czołowego przedstawiciela kubizmu i internacjonalizmu w malarstwie. W 1906 rozpoczął naukę w Szkole Carskiego Towarzystwa Upowszechniania Sztuki u Nikołaja Roericha, a następnie w latach 1908–1910 w prywatnej szkole Jelizawiety Zwancewej u Leona Baksta. W 1910 Marc Chagall dostał stypendium i wyjechał do Paryża, gdzie związał się ze środowiskiem wokół Montparnasse. Podczas rewolucji w 1917 roku został komisarzem sztuk pięknych w obwodzie witebskim i w Witebsku także założył Akademię Sztuk Pięknych. Przez swoje pochodzenie i tematykę sztuki, musiał wyjechać z Rosji i zatrzymał się w Berlinie. Do 1941 roku przebywał we Francji, a następnie wyjechał do USA i osiedlił się w Nowym Jorku, jednak w 1948 wrócił do Francji, gdzie żył do końca swoich dni.