Tadeusz Roman (ur. 1906 Warszawa - zm. 1983 Łódź) | 5108

Tadeusz Roman, urodzony w 1906 roku w Warszawie, był polskim malarzem impresjonistycznym. Pochodził z rodziny artystycznej jako syn Ksawerego Romana i Józefy Barbary z domu Łapińskiej. Swoją edukację artystyczną rozpoczął w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych w Warszawie, a następnie kontynuował naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1932-1937, gdzie był uczniem Karola Tichego.

Po II wojnie światowej Tadeusz Roman osiedlił się w Łodzi, gdzie stał się aktywnym członkiem ugrupowania artystycznego „Zachęta”. W latach 1950-1971 pełnił funkcję kierownika Biura Wystaw Artystycznych w Łodzi oraz działał w łódzkim oddziale Związku Polskich Artystów Plastyków.

Artysta brał udział w Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w latach 1962, 1964 i 1966, a także wystawie XV-lecia PRL w Muzeum Narodowym w Warszawie w 1961 roku. Jego prace były prezentowane na wystawach indywidualnych w Łodzi w latach 1963, 1966, 1968 i 1981. Tadeusz Roman odbył liczne podróże artystyczne do Grecji, Turcji, Jugosławii, Rumunii i na Węgry.

W swojej twórczości koncentrował się głównie na malarstwie impresjonistycznym i postimpresjonistycznym, malując pejzaże z architekturą oraz sztafażem, charakteryzujące się jasną kolorystyką. Na jego obrazach często przedstawione były duże grupy ludzi spędzających czas w parkach, nad jeziorami oraz na ul. Piotrkowskiej w Łodzi.

Tadeusz Roman zmarł 21 stycznia 1983 roku w Łodzi, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.