Wilhelm Kotarbiński (ur. 1848 Nieborów - zm. 1921 Kijów) | 5118

Wilhelm Kotarbiński był polskim malarzem, którego twórczość obejmowała nurty akademizmu, romantyzmu, symbolizmu i secesji. Urodził się w listopadzie w 1848 roku w Nieborowie, w rodzinie polskiego szlachcica. Jego prace, często nawiązujące do antycznych tematów, były porównywane do dzieł Henryka Siemiradzkiego, a sam artysta zdobył uznanie w ważnych muzeach w Polsce i na świecie, takich jak Muzeum Narodowe w Warszawie oraz Muzeum Rosyjskie w Sankt Petersburgu. 

Kotarbiński rozpoczął swoje artystyczne kształcenie w Klasie Rysunkowej w Warszawie pod okiem Rafała Hadziewicza, a następnie kontynuował naukę w Akademii Świętego Łukasza w Rzymie, gdzie uczył się pod kierunkiem Francesca Podestiego. Po studiach osiedlił się w Rzymie, gdzie w trudnych warunkach materialnych tworzył obrazy o tematyce antycznej. Jego dzieła zyskały uznanie, a pierwszymi mecenasami byli biskup Josip Juraj Strossmayer oraz kolekcjoner Władysław Kościelski.

W 1888 roku artysta osiedlił się w Kijowie, gdzie poślubił i założył rodzinę. Pracował nad freskami dla kościołów i cerkwi, w tym nad dużymi projektami w soborze św. Włodzimierza, gdzie współpracował z czołowymi malarzami rosyjskimi. W Kijowie był również współzałożycielem Towarzystwa Malarzy Kijowskich oraz Towarzystwa Malarzy Południoworosyjskich, a jego prace stały się popularne wśród elit artystycznych i politycznych.

Jego ostatnie lata były naznaczone trudnościami, w tym zawirowaniami politycznymi związanymi z rewolucjami w Rosji i Ukrainie. Mimo sukcesów, umarł w zapomnieniu i biedzie, zostawiając po sobie dziedzictwo artystyczne, które przetrwało do dziś. Wilhelm Kotarbiński zmarł 4 września 1921 roku w Kijowie. Dziś jest pamiętany jako jeden z ważniejszych przedstawicieli polskiej sztuki XIX wieku, którego dzieła nadal fascynują miłośników sztuki na całym świecie.