The Andy Warhol Foundation of the Visual Arts nawiązuje kolejną współpracę z popularną marką 

Współpraca The Andy Warhol Foundation of the Visual Arts z Herschel, popularną retro marką, najbardziej znaną z produkcji plecaków, toreb i akcesoriów, zaowocowała powstaniem wyjątkowej kolekcji, składającej się z produktów z charakterystycznymi dla Warhola wzorami. Ikoniczny banan, krowa i kwiaty hibiskusa, prosto z Fabryki Andiego trafiły na materiały designerskich plecaków i nerek, zaprojektowanych z okazji kolaboracji.

The Andy Warhol Foundation współpracuje ze światem mody

To nie pierwsza współpraca Fundacji Andiego Warhola z popularną firmą odzieżową. W przeszłości Fundacja działała m.in. z markami Dior i Calvin Klein. Dyrektorem kreatywnym obu marek w momencie nawiązania współprac był Raf Simons, zafascynowany twórczością Warhola, która, jego zdaniem, „uchwyca wszystkie strony amerykańskiego doświadczenia”. W jesiennej kolekcji Diora z 2013 roku pojawiły się rysunki Andiego, natomiast 5 lat później, Calvin Klein w swojej kolekcji na wiosnę uwzględnił fotografie artysty wykonane między 1963, a 1982 rokiem. 

Trzy słynne projekty Warhola w nowej kolekcji Herschel

„Flowers” (1964), „Cow” (1966) i „Banana” (1966) to słynne dzieła sztuki wykonane przez Andiego Warhola w jego artystycznym atelier – „The Factory”. Wszystkie trzy obrazy (sitodruk i dwie litografie) łączą świat natury z pop-artową estetyką, która przekształca realistyczne wizerunki kwiatów hibiskusa, banana i krowy w żywiołowe, kontrastowe kompozycje, niczym nieprzypominające rzeczywistości. Fani Warhola, klienci marki Herschel lub miłośnicy obu, dzięki współpracy firmy z fundacją mogą zaopatrzyć się w unikatowe plecaki lub nerki, z dumą uwzględniając artystyczno-modową kolaborację w swoich stylizacjach.

Popularyzacja sztuki przez jej komercjalizację 

Nie da się ukryć bliskości świata sztuki i mody. Produkty uwzględniające sztukę – popularne obrazy, fotografie, rzeźby, a nawet cytaty artystów_ek, zyskują na popularności, jednocześnie będąc poddawanymi nieustannej krytyce. Pojawia się pytanie – czy komercjalizacja sztuki to dobry pomysł? Sztuka dostępna na komercyjnym rynku, np. odzieżowym, jest zdjęta z  piedestału, stając się elementem kapitalistycznej machiny. Gdy każdy może kupić „Statue of Liberty” (1962) Warhola na t-shircie, czy skarpetkach, przestaje być ona postrzegana jako niedostępna pop-artowa ikona. I jak na sztukę masową przystało – wraca do konsumpcyjnego obiegu, podejmując niekończący się dialog o tym, czym właściwie jest kultura popularna.