„[...] często obserwuję w przyrodzie niezwykłe zestawienia barw. [...] Chciałbym na przykład zestawić zieleń z błękitem w taki sposób, aby to w którymś momencie stało się prawie świecące. [...] Czasami uzyskanie takiego świecącego zderzenia kolorów jest możliwe poprzez przełamanie – a więc przekształcenie naturalizmu zaobserwowanego zjawiska. [...] Ale jak to zrobić, jeszcze tego nie wiem.”
Leon Tarasewicz, cytat ze strony Artysty na culture.pl
Leon Tarasewicz to artysta, dla którego natura jest kluczowa w twórczości. Tarasewicz z wielką uważnością rejestruje przyrodę wokół siebie, przelewając na swoje płótna zapis zmieniających się barw i światła. Jego obrazy charakteryzują się obserwatorskim podejściem do przedstawianej sceny – artysta nie komentuje ani nie objaśnia swoich pejzaży, nie tworzy do nich narracji i nie przedstawia w nich ludzi. Kompozycje Tarasewicza są rygorystycznie rytmiczne, jednak ten rytm nie jest mechaniczny – rytm u Tarasewicza w całej swojej surowości oddaje portretowaną, cykliczną przyrodę.