Miśnia / Meissen | 493

Porcelana miśnieńska (niem. Meißener Porzellan) to pierwsza europejska porcelana, której historia rozpoczęła się w 1710 roku w Miśni, niedaleko Drezna. Wynalezienie europejskiej porcelany zawdzięczamy Ehrenfriedowi Waltherowi von Tschirnhausowi oraz jego uczniowi Johannowi Friedrichowi Böttgerowi, który po jego śmierci kontynuował rozwój produkcji. Dzięki inicjatywie Augusta II Mocnego powstała Królewsko-Polska i Elektorsko-Saska Manufaktura Porcelany, której znakiem stały się skrzyżowane miecze – symbol elektorów saskich, malowane kobaltem pod glazurą. Szczególnie cenione były egzemplarze z monogramami Augusta II i Augusta III, pełniące rolę królewskich darów.

Lata 1720–1733, zwane okresem malarskim, przyniosły wytwórni sławę dzięki dekoracjom w stylu chinoiserie autorstwa Johanna Gregora Höroldta. Największy rozkwit przypadał na lata 1733–1756, gdy Johann Joachim Kändler projektował figurki i sceny alegoryczne. Mimo kryzysu związanego z wojną siedmioletnią, manufaktura odbudowała renomę i przeszła modernizację w XIX wieku, dostosowując produkcję do nowych technik przemysłowych.

Miśnieńska porcelana przez wieki odzwierciedlała aktualne style w sztuce, od secesji po klasycyzm, a renomowani projektanci, jak Henry van de Velde, wprowadzali nowatorskie formy. Dziś Staatliche Porzellan-Manufaktur Meissen GmbH kontynuuje tę tradycję, tworząc luksusowe wyroby cenione na całym świecie jako symbol europejskiego rzemiosła artystycznego.