2023-02-01
W 800 roku papież Leon III ukoronował Karola, później zwanego Wielkim na władcę odrodzonego Cesarstwa Rzymskiego. Karol Wielki dążył do odnowienia Imperium. Sztuka jego czasów i jego następców z dynastii odwoływała się do wzorców wczesnochrześcijańskich i antycznych. Miała ukazać ciągłość między Cesarstwem Rzymskim a państwem Karola Wielkiego.
Architektura okresu karolińskiego była podporządkowana państwu. Dobrym przykładem jest kaplica pałacowa Karola Wielkiego wzorowana na bizantyjskim kościele San Vitale w Rawennie i kościele św. Sergiusza i Bachusa w Konstantynopolu. Wzniesiona została na planie centralnym, środkowa, ośmioboczna część otoczona jest dwukondygnacyjną, szesnastoboczną nawą zewnętrzną. Podczas budowy użyto spoliów (starszych niż budowa elementów architektonicznych) z Rzymu i Rawenny, by jeszcze dosłowniej przywołać idee odnowienia Cesarstwa. Często stosowanym rozwiązaniem w tym okresie był westwerk, czyli umieszczona poprzecznie do nawy, zachodnia część bazyliki. In situ, westwerk można wciąż oglądać w Opactwie Corvey w zachodnich Niemczech.
Malarstwo epoki karolińskiej z pewnością można określić jako nowatorskie, niestety do czasów dzisiejszych zachowało się niewiele malarstwa ściennego, za to dużo przykładów iluminowanych rękopisów. Kaligrafowie karolińscy stworzyli nowy typ pisma, używanego przy pisaniu kodeksów, składał się on z liter małych, o regularnej budowie. Pismo to różniło się znacznie od niewyraźniej kursywy merowińskiej. Kodeksy z epoki ozdobione były bogatymi iluminacjami. Twórcy przedstawień malarskich starali się naśladować ,,antyczny” sposób przedstawiania postaci, rezygnowali z ,,barbarzyńskich” plecionek i często z abstrakcji.
Główne skryptoria tamtego czasu znajdowały się w Akwizgranie (szkoła pałacowa Karola Wielkiego), Trewirze, Fuldzie, Reims, Tours i Metz. Każda ze szkół posiadała własny styl. Przykładowo, miniatury ewangelistów w Ewangeliarzu Ebbona malowane są ekspresyjną, nerwową kreską. Zupełnie inny styl prezentuje Ewangeliarz z Lorsch, której przedstawienia charakteryzują się dokładnym rysunkiem i porządkiem kompozycyjnym.