Maria Jarema była polską malarką i rzeźbiarką, autorką scenografii. Wykształcenie wyższe zdobywała w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowni Xawerego Dunikowskiego (studiowała rzeźbę). Była współzałożycielką awangardowej i radykalnie lewicowej Grupy Krakowskiej. Współpracowała blisko z Tadeuszem Kantorem i Cricot 2. Przed wybuchem II wojny światowej zajmowała się głównie rzeźbą, którą po wojnie porzuciła dla malarstwa. W 1956 roku została nominowana do nagrody Guggenheima, w 1957 roku dostała nagrodę miasta Krakowa za całokształt twórczości artystycznej. Za najwybitniejsze dzieła artystki uważa się dziś cykle monotypii, powstałe na kilka lat przed śmiercią.