Stanisław Fijałkowski to polski awangardowy malarz i grafik, odznaczony tytułem doctor honoris causa na łódzkiej ASP im. Władysława Strzemińskiego. Związany z "kręgiem Strzemińskiego", inspirował się teoriami oraz sztuką Władysława Strzemińskiego, który był jego wykładowcą w latach 1946-1951. Początkowa twórczość Fijałkowskiego charakteryzuje się częstymi nawiązaniami do impresjonizmu i kubizmu. Pod koniec lat 50. przechodzi do malarstwa abstrakcyjnego, dodając następnie symboliczne znaki i figury geometryczne. Stosuje chłodne barwy, jego malarstwo jest harmonijne, jednolite, minimalistyczne. Fijałkowski reprezentował Polskę w Biennale w Wenecji w 1972 roku. W roku 1989 odnzaczono go Nagrodą im. Jana Cybisa, a w 2005 otrzymał Złoty Medal "Zasłużony Kulturz Gloria Artis". Prace artysty znajdują się w licznych zbiorach publicznych i prywatnych w kraju i na świecie, m.in. w Museum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku czy w Tate Gallery w Londynie.
