Parkan | Autor: Henryk Gostyński | 990

Olej, emulsja, wosk barwiony na tekturze. Praca jest oprawiona w obustronną szybę (z 6 cm dystansem) i drewnianą ramę (gablotę) tworząc obiekt, z tyłu umieszczone są zaczepy. Z prawej strony, na dole pracy jest umieszczona sygnatura "gost '97". Jest fragmentem cyklu: "Parkany". Henryk Gostyński (ur. 1960 Warszawa) W 1985 roku ukończył studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem z malarstwa realizował u prof. Jerzego Tchórzewskiego, z grafiki warsztatowej u prof. Zenona Januszewskiego. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, fotografią, działaniami intermedialnymi. Od 1985 roku pracuje na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie, obecnie profesor zwyczajny. Id 2010 roku prowadzi Pracownię Malarstwa dla studentów II – V roku. W 2012 roku założył formację artystyczną: Eksperymentalne Laboratorium Naukowo–Badawcze. Zorganizował ponad dwadzieścia wystaw i pokazów indywidualnych (ostatnia pt.: Portrety–Kamuflaż 2016 r., oraz Retrospektywna Wystawa Eksperymentalnego Laboratorium Naukowo–Badawczego "Rozbitkowie Sensu" w 2019 roku); brał udział w ponad czterdziestu wystawach zbiorowych. Przewodniczył dziewięciu wystąpieniom Eksperymentalnego Laboratorium Naukowo–Badawczego (między innymi: Najazd Natrętnych Zwierzątek; Pingwin. Pingwinica.; Ksiądz. Zakonnica. Krucyfiks.; Podróż do wnętrza Ziemi; Tratwa Meduzy według Theodore Gericaulta; Były sobie Duchy trzy i był Tygrys bardzo zły.) W swoich realizacjach, Henryk Gostyński poszukuje własnej, nowej wizji przestrzeni, w związku z zakwestionowaniem w XX wieku dotychczasowego wyobrażenia przestrzeni rozumianej jako pojemnik (wypowiedź z katalogu wystawy 2 B or Not 2 B. Oblicza rysunku 2011). Artysta zauważa dalej, że: Malowanie czy rysowanie obecnie nie polega na pokazywaniu określonego wydarzenia, rozgrywającego się w ramach wyznaczonego wcześniej obszaru. Używane przedmioty nie istnieją na danej z góry scenie, a mają zasugerować określoną koncepcję przestrzeni, bardzo często jest to przestrzeń wielowymiarowa, zmienna. Istotą działań artystycznych jest przekraczanie granic, dążenie do osiągnięcia nowych obszarów lub uwzględnienia nowych aspektów. Przykładem takiej strategii twórczej, jak się wydaje, może być znany cykl wielkoformatowych wydruków cyfrowych pod tytułem: „Pornografia”, ale także seria obiektów malarskich „Parkany” z początku lat 90-tych. Organizuje i współorganizuje konferencje i sympozja poświęcone działaniom artystycznym (ostatnia: Nie wolno–? Bunt wobec stereotypów w postawach artystycznych 2016 r.).