Ojciec i syn – historie malarstwem połączone

Kiedyś w większym stopniu niż teraz fach przekazywało się z pokolenia na pokolenie. W przypadku artystów kwestia ta jest ciekawa dlatego, że w grę nie wchodzą tylko umiejętności, ale też talent. W tym zestawieniu postaramy się pokazać najciekawsze według nas pary artystów zaliczanych do sztuki dawnej (tworzących przed 1945 rokiem lub krótko po).

Ojciec i syn – Jacek i Rafał Malczewski

Jacek Malczewski jest uważany za jednego z najważniejszych przedstawicieli symbolizmu z przełomu XIX i XX wieku. Wychował się w patriotycznej rodzinie szlacheckiej, która zaszczepiła w nim miłość do ojczyzny. W swoich obrazach podejmował tym samym tematy patriotyczne i mesjanistyczne. Zauważalnymi motywami w jego twórczości są ponadto wątki autobiograficzne oraz elementy rodzimego folkloru. Jego syn – Rafał – zdobywał wykształcenie artystyczne w atelier swojego ojca oraz na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Najczęściej malował krajobrazy z Tatr, Podhala, widoki z małych miasteczek i z fabrycznego Śląska, później także z Brazylii i Kanady. Oprócz zajmowania się malarstwem pisał felietony, był zapalonym taternikiem, narciarzem i popularyzatorem sportu.

Jan, Adam i Tadeusz Styka

Jan Styka był słynnym polskim malarzem oraz twórcą ilustracji książkowych, jednym z uczniów Jana Matejki. Zasłynął jako twórca kilku panoram m.in.: wspólnie z Wojciechem Kossakiem (i innymi) ,,Racławice'' (1893-94) oraz razem z Janem Stanisławskim i Tadeuszem Popielem ,,Golgota'' (1896). Oprócz nich tworzył także portrety, sceny rodzajowe oraz religijne i duże kompozycje historyczne. Dwóch synów Jana Styki zostało malarzami – Adam i Tadeusz. Wiadomo, że pierwszym nauczycielem Tadeusza był jego ojciec, później uczył się w Paryżu u Eugene Carriere’a i Jean-Jacquesa Hennera. Tadeusz zasłynął przede wszystkim jako portrecista, malował gwiazdy Hollywoodu, polityków, gwiazdy estrady: Polę Negri, Ignacego Jana Paderewskiego czy Enrico Caruso (włoski śpiewak operowy).

Adam Styka z kolei skręcił w stronę orientu. Największy wpływ na twórczość malarza wywarły podróże do Maroko, Algierii, Tunezji i Egiptu. W swoich kompozycjach potrafił pokazać pejzaż i kulturę północnej Afryki, zwracając przy tym szczególną uwagę na efekty świetlne.