W latach 60. i 70. XX wieku polska tkanina artystyczna wyróżniała się swoją unikatowością. W panteonie wybitnych artystów z tego okresu należy wymienić m.in. Magdalenę Abakanowicz, Wojciecha Sadleya oraz Joannę Owidzką. Jak przebiegała historia tej dziedziny sztuki w latach powojennych oraz jakie propozycje prac znajdują się w ofercie Artbidy – te informacje znajdziecie Państwo poniżej.
Za jedną z głównych przedstawicielek nurtu należy uznać Magdalenę Abakanowicz. Jej abakany, czyli duże kompozycje przestrzenne, tkane rzeźby, w krótkim czasie zyskały międzynarodową popularność. Już w 1962 roku artystka osiągnęła pierwszy duży sukces podczas Biennale Tkaniny Artystycznej w Lozannie, w 1965 natomiast na biennale w São Paulo. Brała też udział w wystawie ,,Wall Hangings” Museum of Modern Art w Nowym Jorku w 1969 roku wraz z innymi, pięcioma artystami z Polski. Oprócz Abakanowicz swoje dokonania zaprezentowali: Barbara Falkowska, Ewa Jaroszyńska, Jolanta Owidzka, Wojciech Sadley oraz Zofia Butrymowicz. Wydarzenie było to jednym z kroków naprzód, do uznania tkactwa za dziedzinę sztuki oraz popularyzacji wiedzy o polskich mistrzach.
Ważną częścią panoramy związanej z polską sztuką tkaniny były i są różnorodne wydarzenia, w tym konkursy. Jednym z najważniejszych imprez – organizowane od lat 70. Muzeum Włókiennictwa ,,Międzynarodowe Triennale Tkaniny”. Jak piszą sami organizatorzy wydarzenia, publika miała szansę zobaczyć rozkwit sztuki w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, letarg dekad następnych oraz ponowny rozkwit, obserwowalny w latach ostatnich.
Na zbliżającej się aukcji będą mogli Państwo licytować aż dwie niezwykle ciekawe prace autorstwa Jakuba Święcickiego, artysty tworzącego na pograniczu sztuki włókna, rzemiosła i dizajnu. Makramy z serii Knot budzą zachwyt już samą wielkością, obie mają wysokość ponad 2,5 metra. Według samego artysty:
,,Knot jest powrotem do rzemiosła w artystycznej kolekcji dywanów zrealizowanych techniką makramy żebrowej. Do wykonania dwustronnych tkanin wykorzystano bawełniany knot o grubszej średnicy, pochodzący od polskiego producenta. Podstawowy, jasnobeżowy kolor sznurów został miejscami wzbogacony barwieniem tradycyjnym. W procesie ręcznego farbowania zastosowano, pochodzące z najbliższego otoczenia autora, surowce bogate w garbniki m.in. szyszki świerków, owocnie sumaków octowców oraz łuski cebuli. Realizacja projektów techniką makramy pozwoliła na odczarowanie jej wizerunku, kojarzonego zwykle z dekoracyjnymi motywami. Poprzez wykorzystanie tylko jednego rodzaju węzła uzyskano efekt minimalistyczny, ukazując tradycyjne rzemiosło w nowym świetle. Wielkoformatowe dywany są efektem kilkumiesięcznej pracy ręcznej. Każdy z nich jest unikatem. Wszystkie odpady poprodukcyjne zostają ponownie użyte do działań warsztatowych czy mniejszych realizacji.’’