Pracownia Braci Hempel była jednym z najważniejszych miejsc w historii przedwojennego złotnictwa w Polsce. Założona przez braci Władysława i Stefana Hemplów w Warszawie, zdobyła ogromne uznanie dzięki wybitnym umiejętnościom i wyjątkowej współpracy obu braci. Władysław Hempel, urodzony w 1871 roku, był jednym z najwybitniejszych uczniów słynnego mistrza Antoniego Riedla. Po ukończeniu nauki w 1890 roku jako czeladnik i uzyskaniu tytułu mistrza w 1904 roku, wraz z bratem otworzył wytwórnię platerów i sreber.
Pracownia szybko zyskała renomę, głównie dzięki talentowi Władysława, który skupił się na projektowaniu oraz produkcji srebrnych wyrobów artystycznych, galanterii i sreber stołowych. Stefan, odpowiedzialny za sprawy handlowe, doprowadził firmę do sukcesu na rynku. Bracia zdecydowali się zrezygnować z produkcji platerów, koncentrując się na tworzeniu wyrobów ze srebra, w tym prac artystycznych na specjalne zamówienie.
Firma rozwijała się dynamicznie – początkowo mieściła się w gmachu Teatru Wielkiego, a później przeniosła się na Krakowskie Przedmieście 7. Ostatecznie powstała fabryka przy Leszno 100 róg Wronia 63, która stała się jednym z najważniejszych zakładów produkcyjnych w Warszawie. Niestety, Pracownia Braci Hempel została zniszczona podczas Powstania Warszawskiego w 1944 roku, co zakończyło działalność firmy.
Mimo zniszczenia warsztatu, dzieła tej pracowni przetrwały do dzisiaj i stanowią nie tylko cenne obiekty estetyczne, ale także ważną część polskiego dziedzictwa historycznego. Prace Braci Hempel są wciąż poszukiwane przez kolekcjonerów i miłośników sztuki złotniczej na całym świecie.