Zlokalizowana w okolicach Wałbrzycha, manufaktura produkowała głównie duże komplety obiadowe. Wyroby z fabryki Hermana Ohme były doskonałej jakości i można było je nabyć w dwóch wersjach szkliwa – przezroczystego i w odcieniu kości słoniowej, które nadawało porcelanie cieplejszej barwy. Produkty pokrywane bezbarwnym, „czystym” szkliwem były sprzedawane głównie w Europie i były eksportowane do Stanów Zjednoczonych. Miały dekoracje floralne oraz geometryczne, chociaż nierzadko były też sprzedawane bez dekoracji. Naczynia ze szkliwem w odcieniu kości słoniowej były dodatkowo znakowane znakiem „Old Ivory”. Znak ten był głównie używany dla naczyń eksportowanych do Stanów Zjednoczonych. Produkcja naczyń na eksport rosła, co przyczyniło się do klęski zakładu – w 1930 roku fabryka produkowała obiekty już tylko eksportowe, co w połączeniu ze światowym kryzysem gospodarczym przyniosło finansową katastrofę dla manufaktury. W 1930 roku przedsiębiorstwo Hermanna Ohme zbankrutowało.