2023-02-01
Określenia Bauhaus używa się zarówno w kontekście uczelni artystyczno-rzemieślniczej powstałej w Weimarze, założonej przez Waltera Gropiusa jak i potocznie, na stworzony przez tę uczelnię kierunek architektoniczny. Co powinnyśmy wiedzieć o Bauhausie?
W 1919 roku Walter Gropius, niemiecki architekt modernistyczny zakłada w Weimarze szkołę rzemiosła, sztuki użytkowej i architektury. Jego celem jest poprawienie jakości życia ludzi poprzez nowoczesny design. Szkoła przenosi się w 1925 do Dessau, gdzie Gropius razem ze studentami projektuje słynny budynek swojej szkoły, który staje się jedną z ikon architektury XX wieku. W związku z niezadowoleniem władz nazistowskich z kierunku obranego przez uczelnię zmienia ona znowu adres, tym razem na berliński. Dzieje się to w roku 1933, Bauhaus funkcjonuje wtedy jako prywatna szkoła Miesa van der Rohe. Ostatecznie szkołę w 1934 i tak zamykają naziści.
Dzisiaj wspomniany wyżej budynek w Dessau jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Obecnie większość budynku jest użytkowana przez założoną w 1994 roku Fundację Bauhaus Dessau, której zadaniem jest zachowanie i przekazywanie spuścizny Bauhausu.
Jedną z pierwszych cech, jakie można zauważyć w projektach Bauhausu, jest prostota (m.in. brak ornamentów i zdobień), która to równocześnie występuję z tendencją do wydzielania optycznego przestrzeni i upodobaniem form geometrycznych. Artyści cenili funkcjonalność każdego zaprojektowanego obiektu, który miał współgrać z całym zaprojektowanym środowiskiem (przedmioty codziennego użytku z architekturą). Co ciekawe dążono do używania powtarzalnych form, prefabrykatów, z których powinno być możliwe zbudowanie różnych kombinacji. Ideolodzy Bauhausu dostrzegali ważną rolę architekta, który poprzez swoje projekty reguluje relacje między przyrodą, techniką a człowiekiem.
Do najważniejszych artystów związanych z Bauhausem zdecydowanie powinno zaliczyć się Waltera Gropiusa, Ludwiga Mies van der Rohe, László Moholy-Nagy oraz Wassiliego Kandinskiego. Wszyscy oni byli związani z uczelnią i wszyscy dążyli do połączenia techniki ze sztuką.