2023-02-01
Terakota to dobrze wypalona, czysta glina w formie płytek lub figur, która swoje zastosowanie znalazła głównie w zdobnictwie. Samo słowo terakota pochodzi od włoskiego terra cotta, co dosłownie oznacza ziemia wypalona.
Wykorzystanie terakoty
Terakota jest nieszkliwiona i w jej składzie nie ma domieszek wapnia, przez co przyjmuje barwy od żółtej do czerwonobrunatnej. Była znana i używana w starożytnej Grecji, Etrurii, Rzymie, Egipcie oraz Mezopotamii. Wytwarzano z niej figury oraz płytki do zdobień. Także terakota była znana i wykorzystywana w Azji Środkowej i Wschodniej. W Europie materiał ten był szeroko wykorzystywany w zdobnictwie już od średniowiecza.
Terakotowa Armia
Najsłynniejszym zabytkiem z terakoty jest armia ośmiu tysięcy naturalnych figur z 210 roku p.n.e. w grobowcu chińskiego cesarza Qin Shin w prowincji Shaanxi w Chinach. Terakotowa Armia została odkryta w 1974 roku przez trzech mężczyzn, którzy przypadkowo odkopali figury. Terakotowa Armia jest unikatowym zabytkiem – w skład jej wchodzi dokładnie 8100 figur (odkrytych do 2017 roku), które są ustawione w szyku bojowym. Można odnaleźć postaci łuczników, kuszników, piechurów, generałów, akrobatów, medyków, pracowników cywilnych, muzyków czy tancerzy. Towarzyszą im postaci zwierzęce – konie, kaczki, bociany, żurawie. Terakotowa Armia na swoim wyposażeniu miała autentyczną brązową broń i wojskowe wozy. Co ciekawe, odnalezione postaci charakteryzują się zindywidualizowanymi rysami twarzy. Wierzono, że Armia miała strzec cesarza w zaświatach i być jego wsparciem w odzyskaniu władzy po śmierci. W 1987 roku Armia została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.