Wojciech Fangor to jedna z czołowych postaci polskiej sztuki współczesnej, znany ze swojego nowatorskiego podejścia do malarstwa i grafiki. Urodzony w 1922 roku w Warszawie, gdzie ukończył Akademię Sztuk Pięknych w 1946 roku. Jego twórczość obejmowała malarstwo, grafikę, rzeźbę oraz współpracę z architektami. Fangor początkowo tworzył w duchu socrealizmu, jednak szybko skierował się ku abstrakcji i sztuce optycznej. Jego najbardziej rozpoznawalnym motywem są kontrastujące kręgi i fale, które stały się znakiem rozpoznawczym jego twórczości.
Fangor zdobył międzynarodową sławę jako jeden z nielicznych Polaków, którzy zyskali uznanie na światowej scenie sztuki. W 1970 roku stał się pierwszym Polakiem, który miał indywidualną wystawę w nowojorskim Muzeum Guggenheima. Jego prace, zaliczane do nurtu op-artu, eksperymentowały z przestrzenią i percepcją widza, co wyprzedzało ówczesne trendy w sztuce.
Oprócz malarstwa, Fangor angażował się w projekty architektoniczne, takie jak współtworzenie instalacji przestrzennej „Studium przestrzeni” w Warszawie (1958) oraz projektowanie dekoracji stacji warszawskiego metra. Był laureatem wielu nagród, w tym prestiżowej Nagrody im. Jana Cybisa (2014). Zmarł w 2015 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek, który wciąż inspiruje współczesnych artystów.
