Jerzy Nowosielski był jednym z najwybitniejszych polskich malarzy, rysowników i teoretyków sztuki, znanym z unikalnego połączenia tradycji ikonowej z nowoczesnymi formami. Urodził się w Krakowie w 1923 roku, w rodzinie o głęboko zakorzenionych tradycjach religijnych, co miało kluczowy wpływ na jego późniejszą twórczość. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie jego nauczycielem był profesor Eugeniusz Eibisch.
Po ukończeniu studiów Nowosielski podjął pracę jako asystent Tadeusza Kantora, co pozwoliło mu rozwijać swoje umiejętności i zyskać uznanie w kręgach artystycznych. W 1945 roku dołączył do Grupy Krakowskiej, w której współpracował z innymi wybitnymi artystami, takimi jak Maria Jarema, Leopold Lewicki i Jonasz Stern. Był również profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie kształcił kolejne pokolenia artystów.
Nowosielski w swojej sztuce łączył malarstwo ikonowe z nowoczesnymi technikami i tematyką, nawiązując do religijnych i metafizycznych idei. Jego prace charakteryzowały się wyrazistymi kolorami oraz unikalnym podejściem do kompozycji. Artysta poszukiwał harmonii między tradycją a nowoczesnością, co czyniło jego dzieła wyjątkowymi i pełnymi głębokich emocji.
Jerzy Nowosielski był laureatem wielu nagród i wyróżnień, a jego twórczość była prezentowana na licznych wystawach zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jego prace można znaleźć w czołowych galeriach i muzeach, a także w prywatnych kolekcjach na całym świecie. Zmarł 21 lutego 2011 roku w Krakowie, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiej sztuki.
